Albert Einstein
Einstein, Albert, američki fizičar njemačkog podrijetla (Ulm, 14. III. 1879 – Princeton, SAD, 18. IV. 1955). Radio u patentnom uredu u Bernu (1902–09), profesor u Zürichu, Pragu, Berlinu, gdje je bio i direktor Instituta za fiziku cara Wilhelma (od 1914). Odlazi u SAD (1933) i radi u Princetonu (do kraja života). Član Pruske akademije znanosti (od 1914). Najpoznatiji po teoriji relativnosti – općoj (1905) i specijalnoj (1916). Postulirao brzinu svjetlosti kao maksimalnu brzinu uopće, dao nova tumačenja pojmova prostora i vremena (kontrakcija dužine i dilatacija vremena), uveo formulu ekvivalentnosti mase i energije (E = mc2 ), istraživanjem Brownova gibanja potvrdio atomsku strukturu tvari, objasnio fotoelektrični efekt (→ Nobelova nagrada, 1921) pojmom kvanta ili fotona svjetlosti (1905). Svjetlost je roj čestica – korpuskula; utvrdio ekvivalenciju gravitacije i inercije (1911). U općoj teoriji relativnosti tvrdio da tvar u prostoru zakrivljuje prostorno-vremenski kontinuum koji se pojavljuje u obliku gravitacijskog polja. Zraka svjetlosti se zakrivljuje prolaskom blizu velikih masa. Razvio tzv. jedinstvenu teoriju polja koja obuhvaća teoriju gravitacije i teoriju elektromagnetizma. Razvio (1907) kvantnu teoriju specifične topline (usavršio ju je → Peter Debye). Iako protivnik kvantne teorije, pridonio njezinu razvoju raspravama s → Nielsom Bohrom i kopenhaškom školom kvantne mehanike. Postavio poznati EPR-paradoks (Einstein–Podolsky–Rosen, 1935) koji dovodi u pitanje kvantnu teoriju. Bio je pacifist.