Luj XIV. Kralj Sunce, rad H. Rigauda, Pariz, Louvre
Luj XIV. Kralj Sunce – stil, A. Ch. Boulle, kabinet 1970–80.
Luj XIV. Kralj Sunce – stil, kanape
Luj XIV. Kralj Sunce – stil, Versailles, park dvorca
Luj XIV. Kralj Sunce, francuski kralj (Saint-Germain-en-Laye, 5. IX. 1638 – Versailles, 1. IX. 1715). Sin → Luja XIII. Okrunjen 1643. U doba njegove maloljetnosti, protiv vladanja njegove majke Ane Austrijske i kardinala Mazarina ustala je → fronda (ustanak ugušen nakon 5 godina 1653). Okončanjem → Tridesetogodišnjega rata 1648. Francuska je stekla austrijski dio Elzasa i učvrstila se kao jedna od vodećih sila Europe. Pirenejskim mirom 1659. stekla od Španjolske Roussillon i Artois. Nakon smrti kardinala → J. Mazarina (1661) Luj je vladao apsolutistički, ali je njegova vladavina postala uzor drugima. Vodio je agresivnu vanjsku politiku čime je potaknuo stvaranje protufrancuske Velike alijanse 1689, 1701. U unutarnjoj politici provodio je strogu centralizaciju; progonio je hugenote kojih se oko 200 000 moralo iseliti iz zemlje. Uspostavio Galikansku crkvu (1682), zbog čega je došao u sukob s papom. Nakon smrti zakonite supruge i kraljice Marije Terezije Austrijske, oženio se priležnicom Madame de Maintenon. Pripisuje mu se krilatica “država to sam ja” (L’ État c’est moi).