beskonačno 1. filoz Ono što nema granica, bez kraja i konca. Pojam beskonačno u filozofiju uvodi Anaksimandar (apeiron), a iscrpnije ga analizira Aristotel. Razlikuje pojmove potencijalno i aktualno beskonačno i priznaje samo potencijalnu beskonačnost. Prostor (svijet) je za njega konačan. U novovjekovnoj filozofiji i znanosti uvodi se pojam aktualno beskonačnog (→ Giordano Bruno i → Galileo Galilei smatraju da postoje beskonačni svjetovi). Izvođenje beskonačnoga iz konačnog → Hegel je nazvao lošom beskonačnošću. 2. mat Jedan od najvažnijih matematičkih pojmova. U matematiku ga uvode Anaksagora i Demokrit. Izraz “teži u beskonačnost” u matematičkoj analizi ne znači neku određenu veličinu ili broj, nego se shvaća u potencijalnom smislu. Drugi smisao ima pojam aktualno beskonačnog, odnosno pojam beskonačnog skupa (pojam uvodi njemački matematičar → Georg Cantor), što je dovelo do teorije skupova. Pitanje aktualne beskonačnosti i neoprezno postupanje s njom dovodi do tzv. antinomija u matematici što uzrokuje probleme u zasnivanju matematike. Simbol za beskonačnost uveo je 1665. John Wallis, a Leonhard Euler upotrebljava oznaku i s njom postupa kao s brojem.